قاریان توسط دولت حمایت شوند؛ امری که شأن قاری قرآن را پایین می‌آورد
خبرگزاری مهر گروه دین و اندیشه-سمانه نوری زاده قصری: قرآن کریم، کلام الهی، چراغ هدایت و منبع فیض و برکت برای بشریت است. تلاوت این کتاب آسمانی، از دیرباز جایگاهی ویژه در فرهنگ اسلامی داشته و قاریان قرآن، همواره مورد احترام و تکریم بوده‌اند. تلاوت قرآن، عبادتی است که در آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم‌السلام) بر آن تاکید فراوانی شده است. قرائت قرآن، نه تنها موجب تقرب به خداوند می‌شود، بلکه آثار و برکات فراوانی در زندگی فردی و اجتماعی مسلمانان دارد. تلاوت قرآن، دل‌ها را صفا می‌بخشد، ایمان را تقویت می‌کند، و انسان را از گناهان باز می‌دارد.در طول تاریخ اسلام، تلاوت قرآن در مراسم مختلف مذهبی، مساجد، محافل قرآنی و منازل مسلمانان رواج داشته است. مسلمانان همواره تلاش کرده‌اند تا با تلاوت قرآن، از هدایت‌های این کتاب آسمانی بهره‌مند شوند و زندگی خود را بر اساس تعالیم آن بنا نهند. قاریان قرآن، حاملان کلام الهی و مبلغان دین اسلام هستند. آنان با تلاوت زیبای قرآن، دل‌ها را به سوی خدا جذب می‌کنند و مردم را به سوی ارزش‌های اسلامی دعوت می‌کنند. قاریان قرآن، الگوی اخلاق و معنویت برای جامعه هستند و نقش مهمی در ترویج فرهنگ قرآنی ایفا می‌کنند.در طول تاریخ اسلام، قاریان برجسته‌ای ظهور کرده‌اند که با صوت دلنشین و تلاوت صحیح قرآن، نام خود را در تاریخ ماندگار کرده‌اند. این قاریان، نه تنها در جهان اسلام، بلکه در سطح بین‌المللی نیز شناخته شده‌اند و مورد احترام قرار دارند.
مختار دهقان یکی از چهره‌های فعال و تأثیرگذار در حوزه فعالیت‌های قرآنی در کشور است. او با تلاش‌های مستمر و برنامه‌ریزی‌های دقیق، نقش مهمی در ترویج فرهنگ قرآنی و توسعه فعالیت‌های مرتبط با قرآن در کشور ایفا کرده است. وی به عنوان یکی از چهره‌های فعال و تأثیرگذار در حوزه قرآنی ایران، مسیر جالبی را برای ورود به این فضا طی کرده است.
مختار دهقان در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص فعالیت‌هایش در بدو ورود به فضای قرآنی گفت: علاقه ذاتی به قرآن و معارف اسلامی، آموزش و یادگیری نزد اساتید برجسته، حضور در محافل و جلسات قرآنی، شرکت در مسابقات قرآن، رسالت شخصی برای ترویج قرآن، حمایت نهادها و سازمان‌های قرآنی از جمله مواردی است که من را به سمت فضای قرآنی کشانده است.
وی ادامه داد: از دوران کودکی و نوجوانی علاقه‌مند به قرآن و معارف اسلامی بودم. این علاقه ذاتی و اشتیاق به یادگیری قرآن، اولین جرقه‌های ورودم به فضای قرآنی بود. خانواده‌ای مذهبی و مشوق نیز در این مسیر نقش مهمی داشتند. در دوران جوانی، به طور فعال در محافل و جلسات قرآنی شرکت می‌کردم. این جلسات که معمولاً در مساجد، هیئت‌های مذهبی و مراکز فرهنگی برگزار می‌شد، فرصتی برای آشنایی بیشتر ایشان با قرآن و تلاوت‌ها بود. حضور در این محافل باعث شد تا به تدریج به عنوان یک چهره قرآنی شناخته شوم..
دهقان افزود: برای پیشرفت در حوزه قرآنی، نزد اساتید برجسته و قاریان مطرح کشور آموزش دیدم. این آموزش‌ها شامل یادگیری تجوید، صوت و لحن، و همچنین مفاهیم و تفسیر قرآن بود. با تلاش و پشتکار فراوان، توانستم در این حوزه به سطح بالایی از تخصص دست یابم.
این قاری بین‌المللی شرکت در مسابقات قرآن را یکی دیگر از عوامل مهم در ورودش به فضای قرآنی دانست و گفت: با حضور در مسابقات استانی و ملی، توانستم توانمندی‌های خود را به نمایش بگذارم. این مسابقات فرصتی بود برای تا با دیگر قاریان و حافظان قرآن آشنا شده و از تجربیات آن‌ها استفاده کنم. همواره احساس می‌کردم که ترویج قرآن و معارف اسلامی یک رسالت شخصی برایم است. این احساس مسئولیت باعث شد تا به طور جدی وارد فعالیت‌های قرآنی شده و در این مسیر به عنوان یک مربی، قاری و فعال فرهنگی نقش‌آفرینی کنم.
دهقان افزود: ورودم به فضای قرآنی ترکیبی از علاقه ذاتی، آموزش نزد اساتید برجسته، شرکت در مسابقات قرآن، و احساس مسئولیت برای ترویج قرآن بود. خانواده، معلمان و مسجد به عنوان سه رکن اساسی در شکل‌گیری شخصیت و مسیر قرآنی ام نقش بسیار مهمی داشته‌اند. هر یک از این عوامل به نوعی در علاقه‌مند شدن به قرآن و فعالیت‌های قرآنی تأثیرگذار بوده‌اند. خانواده به عنوان اولین و مهم‌ترین محیط تربیتی، نقش کلیدی در قرآنی شدن استاد دهقان داشته است. خانواده‌ای مذهبی و مشوق، زمینه‌ساز علاقه‌مندی ایشان به قرآن شد. پدر و مادرم از اساتید قرآنی و از زمان‌های گذشته جلسات خانگی قرآن داشته‌اند.
وی با تاکید به نقش خانواده در تشویق به یادگیری قرآن گفت: از همان دوران کودکی من را به یادگیری قرآن تشویق می‌کردند. این تشویق‌ها باعث شد تا از همان سنین پایین با قرآن آشنا شوم. فراهم کردن محیط قرآنی در خانه بسیار، مورد تاکید پدر و مادرم بود. قرآن همواره جایگاه ویژه‌ای داشت. خواندن قرآن، گوش دادن به تلاوت‌های زیبا و شرکت در محافل قرآنی بخشی از زندگی روزمره خانواده بود.
این فعال قرآنی گفت: معلمان و اساتید قرآنی نیز نقش مهمی در شکل‌گیری شخصیت قرآنی ام داشتند. در دوران تحصیل و آموزش قرآن، از محضر اساتید برجسته بهره برده ام. بعضی‌ها بیشتر و برخی کمتر که می‌توانم در اینجا برخی از آنان را نام ببرم استاد یحیی غیور، استاد دوستی، استاد رجایی، استاد شفیع مؤمن، استاد لعل، استاد مجتبی سادات فاطمی، استاد جواد سادات فاطمی، استاد پناهی، استاد حسنی، استاد شاهمیوه و استاد مجتهد زاده از جمله افرادی هستند که در این زمینه به من کمک بسیاری کرده اند. اساتید همواره من را به پیشرفت در حوزه قرآنی تشویق می‌کردند و این تشویق‌ها باعث شد تا به سطوح بالاتری از تخصص در قرآن دست یابم.
این فعال قرآنی ادامه داد: مسجد به عنوان پایگاه اصلی فعالیت‌های مذهبی و قرآنی، نقش مهمی در قرآنی شدن داشت. مسجد محلی بود که ایشان در آن با قرآن و فعالیت‌های قرآنی آشنا شدم و از آنجایی که مشهد مهد تلاوت قرآن است در این زمینه نیز محیط بسیار اثر گذار بوده است. مسجد؛ محل برگزاری محافل انس با قرآن، جلسات تلاوت و تفسیر قرآن بود. شرکت در این محافل باعث شد تا به طور مستمر با قرآن در ارتباط باشم. بسیاری از کلاس‌های آموزش قرآن، روخوانی و روانخوانی در مساجد برگزار می‌شد.
وی در پاسخ به این سوال که «آیا درست است که قاری قرآن برای این کار پولی دریافت کند یا نه؟» گفت: کسی که در این مسیر زحمت کشیده و این هنر و علم را یاد گرفته است، باید از طرف دولت و سازمان‌ها حمایت شود. اگر ارزیابی شود و بر اساس دانش و هنر خود مورد تأیید قرار گیرد، باید کمک مالی و حقوق درخور دریافت کند و از او خواسته شود که تلاوت و دانش قرآن را در اختیار دیگران قرار دهد. اگر کمک مالی به او شود، نباید برای تلاوت قرآن طلب مالی کند. اما از آنجایی که این مسئله در کشور ما رعایت نمی‌شود، قاریان مجبور هستند هزینه‌ای دریافت کنند، هرچند این کار مطلوب و پسندیده نیست و شأن قاری قرآن را پایین می‌آورد. متأسفانه در بسیاری از موارد، معلمان و قاریان مجبور به این کار می‌شوند. این موضوع باید سازماندهی و ساماندهی شود.
