فلسفه سده میانی ایران پرتویی بر درک فلسفه غرب افکند

به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «اهمیت امروزین مطالعات فلسفه سدههای میانه در ایران» با حضور محمد ایلخانی، بهنام اکبری، حسین شقاقی و مالک شجاعی شنبه ۲۶ آبان، در سالن ادب پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.
در این نشست ابتدا بهنام اکبری ضمن تأکید بر اهمیت فلسفه بیان کرد: التفات به فلسفه سدههای میانه که قرنها در غرب مغفول مانده بود، پس از اواسط سده نوزدهم از سر گرفته شد و عطف توجّه به اندیشه این سدهها رونق یافت. پس از عصر روشنگری، در این صد و پنجاه سال اخیر، پژوهشهای گوناگونی درباره این فلسفه انجام شده است، اما همچنان بخشهای بسیاری از آن ناکاویده و پژوهشناشده باقی مانده است.
وی افزود: در ایران نیز پژوهش در باب فلسفه سدههای میانه تحت تأثیر نقدهای دوره روشنگری بوده و این تأثیر تا کنون ادامه داشته است. پرسش این است که «چرا باید فلسفه سدههای میانه را بخوانیم و بکاویم و ضرورت آن چیست؟» از حیثی خود این فلسفه درّی گرانبهاست و چه بسیار نظریهها و اندیشههای ناب هست که در آن صید توانیم کرد.
از حیثی دیگر نیز پاسخ بدین پرسش میتواند ناظر به گذشته و آینده و به قصدی دیگر باشد. از سویی میتواند که کاوش این فلسفه به شناخت سنّت فلسفی خود ما یاریرسان باشد و از سویی دیگر پرتویی افکند بر درک و دریافت فلسفههای معاصر مغربزمین و چه بسا بتواند به ما نشان دهد که چگونه حل و جذب و امتداد اندیشهای از درون بافت فرهنگی کلاسیک و در سنّت به اندیشه امروزین فلسفی راه مییابد و گذشته پاینده میماند و زاینده میگردد.
در ادامه نشست دکتر محمد ایلخانی، استاد ممتاز فلسفه دانشگاه شهید بهشتی و مؤلف کتاب «تاریخ فلسفه در قرون وسطی و رنسانس» بیان کردند: بازخوانی فلسفه سدههای میانه از این جهت مهم است که اولاً مطالعه بنیانها و اساسهاست و دوماً چون تاریخ فلسفه همان فلسفه و تاریخ اندیشه است و اندیشه قدیم و جدید ندارد و متفکران، فیلسوفان و اندیشمندان همواره «باز» میگردند و این به ما بستگی دارد که چگونه آنها را «باز» خوانی کنیم و دیدگاههایشان را روزآمد کنیم؟